Περιεχόμενο
- Ορισμός - Τι σημαίνει Digital Down Converter (DCC);
- Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
- Η Techopedia εξηγεί το Digital Down Converter (DCC)
Ορισμός - Τι σημαίνει Digital Down Converter (DCC);
Ένας ψηφιακός μετατροπέας προς τα κάτω (DDC) είναι ένα στοιχείο ενός συστήματος ψηφιακής επεξεργασίας σήματος όπου χρησιμοποιείται για να μετατρέψει ένα ψηφιοποιημένο πραγματικό σήμα κεντραρισμένο σε μια ενδιάμεση συχνότητα σε ένα σύμπλοκο σήμα βασισμένο σε βασισμένη σε μηδενική συχνότητα. Χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση του σήματος εισόδου σε χαμηλότερο ρυθμό δειγματοληψίας, επιτρέποντας έτσι σε επεξεργαστές χαμηλότερης ταχύτητας να επεξεργάζονται εισερχόμενα γρήγορα σήματα.
Το DDC εκτελεί μια θεμελιώδη λειτουργία πολλών συστημάτων επικοινωνίας και χρησιμοποιείται σε ραδιοφωνικούς δέκτες. Εφαρμόζεται με τη βοήθεια πεδίων προγραμματιζόμενων συστοιχιών πύλης ή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων ειδικά για εφαρμογές.
Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
Η Techopedia εξηγεί το Digital Down Converter (DCC)
Οι ψηφιακοί μετατροπείς προς τα κάτω εκτελούν συνήθως τη μετατροπή προς τα κάτω των εισερχομένων σημάτων σε ένα σύστημα ψηφιακής επεξεργασίας σήματος. Χρησιμοποιούνται ευρέως σε συστήματα επικοινωνίας και ραδιοφωνικούς δέκτες, όπου οι γρήγοροι αναλογικοί μετατροπείς (ADC) παρέχουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων που πρέπει να μετατραπούν προς τα κάτω. Ένα DDC λαμβάνει τα σήματα εξόδου από το ADC και επιτρέπει την εντατική επεξεργασία των συγκεκριμένων δεδομένων απορρίπτοντας τα υπόλοιπα δεδομένα.
Ένα DDC κάνει χρήση της ακόλουθης μαθηματικής σχέσης για να μετατοπίσει το εύρος ζώνης ενδιαφέροντος στη βασική ζώνη:
F (A) * F (Β) = F (Α-Β) + F (Α + Β)
Όπου F () αντιπροσωπεύει τη συχνότητα της μπάντας. Το λαμβανόμενο σήμα πολλαπλασιάζεται με μια προσέγγιση του πρωτότυπου μεταφορέα για να εκτελέσει την κάτω μετατροπή.
Τα βασικά συστατικά ενός DDC είναι μια άμεση ψηφιακή σύνθεση, ένα φίλτρο χαμηλής διέλευσης και ένας δειγματολήπτης προς τα κάτω.
Το υλικό που απαιτείται για την υλοποίηση ενός DDC μπορεί να περιλαμβάνει έναν τοπικό ταλαντωτή και έναν πολλαπλασιαστή (μίκτη). Τα ανεπιθύμητα σήματα αφαιρούνται με τη βοήθεια ενός φίλτρου γραμμικής φάσης. Τα προκύπτοντα σήματα αποδεκατίζονται για να επιτευχθεί χαμηλότερος ρυθμός δειγματοληψίας.
Το φίλτρο που χρησιμοποιείται μπορεί να είναι οποιοσδήποτε τύπος κατάλληλων φίλτρων χαμηλής διέλευσης όπως τα φίλτρα FIR, IIR και CIC. Τα φίλτρα FIR χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον για χαμηλές ποσότητες αποδεικτικά, ενώ τα φίλτρα CIC χρησιμοποιούνται μαζί με τα φίλτρα FIR για να παρέχουν μεγαλύτερες αναλογίες δειγματοληψίας. Τα φίλτρα IIR είναι χαμηλότερης τάξης από το FIR και παρέχουν πιο αποτελεσματική εφαρμογή όταν πρέπει να πληρούνται οι προδιαγραφές από την άποψη της ζώνης διέλευσης, της κυματισμού, της ζώνης διακοπής ή / και της ροής.
Η χρήση DDC στη θέση των αναλογικών τεχνικών έχει αρκετά πλεονεκτήματα όπως:
- Ψηφιακή σταθερότητα
- Δυνατότητα ελέγχου με τη χρήση λογισμικού
- Μειωμένο μέγεθος