Περιεχόμενο
- Ορισμός - Τι σημαίνει το Supernet;
- Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
- Η Techopedia εξηγεί το Supernet
Ορισμός - Τι σημαίνει το Supernet;
Ένα υπερκείμενο δημιουργείται συνδυάζοντας πολλά δίκτυα ή υποδίκτυα πρωτοκόλλου Internet (IP) σε ένα δίκτυο με ένα πρόθεμα δρομολόγησης εσωτερικής γραμμής (CIDR) χωρίς κατηγορία. Το νέο συνδυασμένο δίκτυο έχει το ίδιο πρόθεμα δρομολόγησης με τη συλλογή των προθεμάτων των υποδίκτυων. Η διαδικασία που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός supernet ονομάζεται συνήθως supernetting, συνάθροιση δρομολογίων ή συνοπτική διαδρομή.
Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
Η Techopedia εξηγεί το Supernet
Το Supernetting απλοποιεί τις αποφάσεις δρομολόγησης δικτύου και εξοικονομεί χώρο στους πίνακες διαδρομών. Κατά τη διάρκεια υπερκείμενου στοιχείου, τα δυφία δεδομένων δανεισμούνται από το αναγνωριστικό δικτύου και κατανέμονται στο αναγνωριστικό του ξενιστή. Ένα μεγαλύτερο και πιο πολύπλοκο δίκτυο μπορεί να εμποδίσει τους άλλους δρομολογητές να πραγματοποιήσουν τοπολογικές αλλαγές, έτσι ένα supernet βελτιώνει την ταχύτητα σύγκλισης και επιτρέπει ένα καλύτερο και πιο σταθερό περιβάλλον.
Τα αναγνωριστικά δικτύου που χρησιμοποιούνται στο υπερκείμενο μπορούν να έχουν οποιοδήποτε μήκος. Αυτό επιτρέπει στους οργανισμούς να προσαρμόζουν το μέγεθος του δικτύου ανάλογα με τις απαιτήσεις τους. Για παράδειγμα, δύο μπλοκ της κατηγορίας C μπορούν να υπερσυμπιεστούν για συνολικά περίπου 500 διευθύνσεις. Η συνάθροιση της διαδρομής του υπερκείμενου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ομαδοποίηση πληροφοριών δρομολόγησης για πολλαπλά δίκτυα ή κεντρικούς υπολογιστές σε μία "συνοπτική" διαδρομή.
Η ιδέα του supernet περιλαμβάνει ορισμένα μειονεκτήματα, τα πιο αξιοσημείωτα από τα οποία είναι η πολυπλοκότητα του CIDR σε σύγκριση με ένα ταξικό σύστημα διευθυνσιοδότησης και η ανάγκη για νέα πρωτόκολλα δρομολόγησης που υποστηρίζουν το CIDR. Η δυνατότητα προσαρμογής του μήκους του αναγνωριστικού δικτύου καθιστά επίσης δυσκολότερη για τους διαχειριστές του συστήματος να κάνουν διάκριση μεταξύ ενός αναγνωριστικού κεντρικού υπολογιστή και ενός αναγνωριστικού δικτύου. Προκειμένου να επιλυθεί αυτό το ζήτημα, αναπτύχθηκε μια νέα μορφή διόρθωσης διεύθυνσης IP, η οποία ονομάζεται ανατολή ή CIDR.