Περιεχόμενο
- Ορισμός - Τι σημαίνει η διευρυμένη προδιαγραφή μνήμης (EMS);
- Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
- Η Techopedia εξηγεί την προδιαγραφή διευρυμένης μνήμης (EMS)
Ορισμός - Τι σημαίνει η διευρυμένη προδιαγραφή μνήμης (EMS);
Μια διευρυμένη προδιαγραφή μνήμης (EMS) ήταν μια τεχνική που εισήχθη περίπου το 1984 για επέκταση της συμβατικής ή κύριας μνήμης πέρα από 1 MB σε συμβατούς υπολογιστές IBM XT. Η διαδικασία ήταν γνωστή ως εναλλαγή τραπεζών και αφορούσε την επέκταση της μνήμης πέρα από εκείνη που αφορούσε άμεσα ο επεξεργαστής. Το EMS σχεδιάστηκε για προγράμματα λογισμικού λειτουργικού συστήματος δίσκου (DOS) που απαιτούν πρόσθετη μνήμη.
Το EMS είναι επίσης γνωστό ως επεκταμένη μνήμη, LIM EMS, LIM 4.0 ή EMS 4.0.
Εισαγωγή στη Microsoft Azure και το Microsoft Σε αυτό τον οδηγό θα μάθετε τι είναι το cloud computing και πώς η Microsoft Azure μπορεί να σας βοηθήσει να μεταφέρετε και να εκτελέσετε την επιχείρησή σας από το cloud.
Η Techopedia εξηγεί την προδιαγραφή διευρυμένης μνήμης (EMS)
Η τελευταία έκδοση της προδιαγραφής επέκτασης μνήμης αναπτύχθηκε το 1987 από το Lotus Software, την Intel και τη Microsoft.
Ο μικροεπεξεργαστής 8088 απευθύνθηκε μόνο σε ένα MB μνήμης. Ως εκ τούτου, τα 1024 KB, 640 KB χρησιμοποιήθηκαν για μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) για ανάγνωση και εγγραφή και τα υπόλοιπα 384 Kb χρησιμοποιήθηκαν για το σύστημα βασικού συστήματος εισόδου / εξόδου (BIOS), μνήμη βίντεο και μνήμη για περιφερειακές πλακέτες επέκτασης.
Ένα εκτεταμένο πρότυπο διαχείρισης μνήμης, γνωστό ως Extended EMS (EEMS), ανταγωνίστηκε με το LIM EMS. Αναπτύχθηκε από την AST Research, την Quadram και την Ashton-Tate, η οποία επέτρεψε την ολοκλήρωση και ολοκλήρωση ολόκληρων προγραμμάτων από την πρόσθετη μνήμη RAM. Οι δύο τεχνολογίες αργότερα συνδυάστηκαν σε αυτό που αργότερα ονομάστηκε LIM EMS 4.0.
Μεταγενέστεροι διακόπτες λογισμικού αναπτύχθηκαν για να καθορίσουν πόση μνήμη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επεκταμένη μνήμη και πόσο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εκτεταμένη μνήμη (μνήμη άνω των 1024 KB). Το 1987 περίπου, οι λύσεις υλικού δεν ήταν πλέον απαραίτητες, καθώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκτεταμένη μνήμη στο λογισμικό. Ακόμα, αργότερα αναπτύχθηκαν διευθυντές διαχείρισης μνήμης που αναπτύχθηκαν με πρόσθετη αλλά στενά συνδεδεμένη λειτουργικότητα στο EMS 4.0. Δημιούργησαν μνήμη RAM σε αχρησιμοποίητα τμήματα των 384 Kb γνωστών ως ανώτερη περιοχή μνήμης, η οποία δημιούργησε χώρο για τη φόρτωση μικρών προγραμμάτων γνωστών ως τερμάτων και παραμονής κατοίκων (TSR).
Μέχρι το 1990, η επεκταθείσα μνήμη ήταν η προτιμώμενη μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την προσθήκη μνήμης σε υπολογιστή. Τα Windows 3.0 κυκλοφόρησαν και χρησιμοποιήθηκαν ως διαχειριστής εκτεταμένης μνήμης που επέτρεψε στα προγράμματα να χρησιμοποιούν εκτεταμένη μνήμη χωρίς παρεμβολές. Επιπλέον, τα Windows 3.0 θα μπορούσαν να προσομοιώσουν την επεκταμένη μνήμη, εάν απαιτείται από εφαρμογές λογισμικού.
Το EMS χρησιμοποιήθηκε συνήθως σε παιχνίδια και επιχειρηματικά προγράμματα από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Αργότερα, η χρήση του μειώθηκε καθώς οι καταναλωτές άλλαξαν από το λειτουργικό σύστημα DOS στο λειτουργικό σύστημα Microsoft Windows.