Πάρε μακριά:
Εάν η βιομηχανία εξελίσσεται στην πραγματικότητα κάτι νέο - ένας συνδυασμός και ψηφιακοί - δημοσιογράφοι δεν είναι οι μόνοι που θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν.
Το 2008, το Ίντερνετ ξεπέρασε τις εφημερίδες ως πηγή ειδήσεων, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Pew για τον Λαό και τον Τύπο. Το 2012, οι εφημερίδες έχασαν $ 16 σε διαφημίσεις για κάθε $ 1 που κέρδισαν σε ψηφιακές διαφημίσεις. Το 2011, ο λόγος ήταν μόλις 10 προς 1. Οι περισσότεροι από εμάς πιθανότατα δεν χρειαζόμαστε στατιστικά στοιχεία για να μας πούμε ότι η επιχείρηση εφημερίδων είναι σε πραγματικό πρόβλημα. Πολλές εφημερίδες έχουν συγχωνευθεί ή έχουν αποκτηθεί. Εκείνες που εξακολουθούν να εκδίδουν έχουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, είτε δραματικά μειώσουν τον αριθμό των σελίδων είτε, στην περίπτωση της Wall Street Journal Rupert Murdochs και της New York Post, έχουν μειώσει τις φυσικές διαστάσεις των ίδιων των σελίδων.Ένας σημαντικός λόγος για τη μείωση των εσόδων ήταν οι επιπτώσεις διαφημίσεων σε απευθείας σύνδεση στα μέσα ενημέρωσης, ίσως ιδιαίτερα Craigslist. Για χρόνια, ο ιδρυτής Craigslist Craig Newmark υποστήριξε ότι η αβεβαιότητα των ίδιων των εγγράφων, παρά η υπηρεσία του, είναι ο λόγος για την παρακμή των εφημερίδων. Αλλά ένα πρόσφατο άρθρο του Forbes, "Craigslist πήρε 5 δισεκατομμύρια δολάρια από τις εφημερίδες", δείχνει μια μελέτη από τον καθηγητή Robert Seamans του Σχολείου Επιχειρήσεων NYU Sloan και καθηγητή Feng Zhu του Harvard Business School, όπου οι συγγραφείς εκτιμούν ότι η είσοδος Craigslist στην αγορά οδήγησε σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε αποταμιεύσεις σε αγοραστές διαβαθμισμένων διαφημίσεων μεταξύ του 2000 και του 2007. Φυσικά, αυτό σημαίνει επίσης ότι οι τοπικές εφημερίδες έχασαν με δισεκατομμύρια πιθανά έσοδα.
Οι ερευνητές της μελέτης εντόπισαν επίσης διάφορα ερεθίσματα που παράγει η Craigslist σε όλη την εφημερίδα. Υπολόγισαν ότι οι εφημερίδες που βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στα έσοδα διαβαθμισμένων διαφημίσεων είδαν:
- Ποσοστό 20,7% στις τιμές των διαβαθμισμένων διαφημίσεων
- Αύξηση κατά 3,3% στις τιμές συνδρομής
- Μείωση κατά 4,4% στην κυκλοφορία
- 16,5 τοις εκατό αύξηση της διαφοροποίησης από άλλα έγγραφα
- Ποσοστό 3,1% στις τιμές διαφημίσεων προβολής
- Χαμηλότερη πιθανότητα παροχής περιεχομένου στο διαδίκτυο
Δεν είναι μια όμορφη εικόνα, ειδικά αν είστε μια εφημερίδα "junkie" (όπως είμαι) ή χειρότερα - ένας υπάλληλος εφημερίδων ή φοιτητής δημοσιογραφίας.
Οι συντάκτες της μελέτης Craigslist ισχυρίζονται ότι βλέπουν τη βιομηχανία των εφημερίδων να εξελίσσεται παρά να πεθαίνει.
"Δεν θα έλεγα ότι η Craigslist σκοτώνει εφημερίδες, ακούμε πολλά για το πώς πεθαίνει ο κλάδος των εφημερίδων ή ίσως για δεινόσαυρο, ο συνάδελφός μου και σίγουρα δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό", δήλωσε ο Seamans στο Forbes.
Όποια και αν είναι η περίπτωση, οι αλλαγές στη βιομηχανία προκάλεσαν ένταση στις τάξεις, όπως αναφέρει ο συνθέτης μαζικής ενημέρωσης της Νέας Υόρκης David Carr σε μια στήλη με τίτλο "Πόλεμος στις διαρροές είναι γελοιογραφία δημοσιογράφος εναντίον δημοσιογράφων". Ο Carr παραθέτει αξιόλογους δημοσιογράφους που διαμαρτύρονται ενάντια στο WikiLeaks (ο οποίος μεσολάβησε με τη δημοσίευση κυβερνητικών εγγράφων από τον Bradley Manning) και τον Glenn Greenwald (τον αρθρογράφο για το The Guardian που οδήγησε τις αποκαλύψεις Snowden) με τέτοιο τρόπο ώστε ούτε οι New York Times ούτε η Washington Τα μηνύματα επιτέθηκαν όταν απελευθέρωσαν τα χαρτιά του Πενταγώνου το 1971.
Σε γενικές γραμμές, ο Carr λέει: «Η μεγαλύτερη αίσθηση που έχω από την κριτική που απευθύνεται στους κ. Assange και τον κ. Greenwald είναι μια απορία - ότι δεν είναι αυτό που θεωρούμε ως πραγματικούς δημοσιογράφους, αλλά αντιπροσωπεύουν μια αναδυόμενη Πέμπτη περιουσία που αποτελείται των ακτιβιστών, των ακτιβιστών και των bloggers που απειλούν τους εαυτούς μας στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Είναι, όπως λέει, όχι σαν εμάς ». Στη συνέχεια, προσθέτει: «Είναι αλήθεια ότι ο κ. Assange και ο κ. Greenwald είναι ακτιβιστές με σαφώς καθορισμένες πολιτικές ατζέντες που θα κρύβονταν σε μια παραδοσιακή αίθουσα ειδήσεων, αλλά ενεργούν σε μια πιο διαφανή εποχή - είναι δικές τους ειδησεογραφικές αίθουσες κατά μία έννοια - και οι πολιτικές πεποιθήσεις τους δεν εμπόδισαν άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς να παρακολουθήσουν τους ηγέτες τους ".
Συμφωνώ με τα συμπεράσματα του Carrs και πιστεύω ότι μπορούν επίσης να συνδέσουν με την περιγραφή της Seamans από μια εξελισσόμενη - όχι πεθαμένη - βιομηχανία. Οι δημοσιογράφοι των εφημερίδων μπορεί να έχουν σκεφτεί, κατά τις παρελθόντες ημέρες, ότι το νεοσύστατο ραδιόφωνο και αργότερα οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι δεν ήταν πραγματικά δημοσιογράφοι. Εάν ο κλάδος εξελίσσεται στην πραγματικότητα κάτι καινούργιο (ένας συνδυασμός και ψηφιακός), η ανταγωνιστικότητά του θα απαιτήσει από τους επίδοξους δημοσιογράφους (και τους ήδη υπάρχοντες) να αποκτήσουν νέες δεξιότητες και κατανόηση. (Διαβάστε το ιστορικό της τηλεόρασης στο From Howdy Doody to HD: Μια ιστορία της τηλεόρασης.)
Αυτή η μετατόπιση θέτει επίσης απαιτήσεις στον αναγνώστη να αναλύσει κριτικά τις πηγές στο διαδίκτυο. Οι περισσότεροι αναγνώστες εφημερίδων γνωρίζουν αρκετά για να αποδεχτούν γενικά τους New York Times και την Wall Street Journal ως «ρεπορτάζ», αμφισβητώντας τις ιστορίες των ταμπλόιντ σούπερ μάρκετ πολύ πιο κριτικά. Οι περισσότεροι γνωρίζουν αρκετά για να σταθμίσουν σωστά την αλήθεια και την αντικειμενικότητα των Ημερήσιων Κω, Το Καθημερινό Κτήνος, Salon, Slate, The Blaze, The Huffington Post, Raw Story και χιλιάδες άλλες χιλιάδες άλλες ειδησεογραφικές υπηρεσίες; Αμφιβάλλω. Με άλλα λόγια, οι αναγνώστες θα πρέπει να εξελιχθούν σωστά μαζί με τη βιομηχανία.
Ο κλάδος των ειδήσεων διαφέρει από τους άλλους κατά το ότι προστατεύεται συνταγματικά βάσει της διάταξης της πρώτης τροπολογίας για την ελευθερία του τύπου (εφόσον μπορέσουμε να συμφωνήσουμε ποιος είναι ο Τύπος και οι δημοσιογράφοι σε αυτόν τον νέο ψηφιακό κόσμο). Παρόλα αυτά, είναι παρόμοια με όλα τα υπόλοιπα γύρω μας, καθώς όλα - οι επιχειρήσεις, το κοινό, οι κριτικοί, οι σπουδαστές - όλοι όλοι - πρέπει να κάνουν ό, τι είναι απαραίτητο μέσω της συνεχούς ανάκρισης, της επανεκπαίδευσης, της φαντασίας και της πειθαρχίας. αλλαγές. Όταν πρόκειται για την τεχνολογία, αυτή είναι η μόνη επιλογή που έχουμε.