Η ιστορία του Unix: Από τα Bell Labs στο iPhone

Περιεχόμενο

• Πρώιμη ιστορία
• No Bugs, No Stress - Ο οδηγός σας βήμα προς βήμα για τη δημιουργία λογισμικού που αλλάζει τη ζωή χωρίς να καταστρέφει τη ζωή σας
• Η διανομή λογισμικού Berkeley
• GNU και Linux
• Πηγαίνοντας στο κινητό

Πάρε μακριά:

Το γεγονός ότι το Unix εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μετά από περισσότερα από 40 χρόνια αποτελεί ένδειξη της ευελιξίας του.

Μπορεί να νομίζετε ότι το smartphone ή το tablet σας είναι ολοκαίνουργιο, αλλά η τεχνολογία που την υποκρύπτει έχει μακρά ιστορία που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1960. Εάν διαθέτετε συσκευή iOS ή συσκευή Android, βασίζεται σε ένα λειτουργικό σύστημα που ονομάζεται Unix το οποίο αναπτύχθηκε στα Bell Labs. Ακόμα κι αν έχετε υπολογιστή με Windows, μιλάει σε πολλούς διακομιστές κατά τη διάρκεια της ημέρας, πολλοί εκ των οποίων εκτελούνται επίσης στο Unix. Για τη μακρά ιστορία της, είναι λίγο περίεργο το γεγονός ότι το Unix εξακολουθεί να είναι τόσο κοινό. Εδώ μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο πώς ήρθε αυτό το σημείο.

Πρώιμη ιστορία

Η γένεση αυτού που τελικά έγινε Unix ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 με ένα έργο που ονομάζεται MULTICS. Μια κοινοπραξία οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των MIT, GE και Bell Labs, συγκεντρώθηκαν για να δημιουργήσουν ένα σύστημα για να υποστηρίξουν μια "υπολογιστική χρησιμότητα". Σήμερα, μπορεί να το ονομάσουμε cloud computing. Δυστυχώς, η MULTICS μπορεί να ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή εκείνη και η Bell Labs έληξε τελικά το έργο το 1969, αφήνοντας δυο προγραμματιστές, τον Dennis Ritchie και τον Ken Thompson, κολλημένους σε παλαιότερο εξοπλισμό.

Μόλις ο Thompson και ο Ritchie είχαν μια γεύση από αλληλεπιδραστικό υπολογισμό όταν ο κόσμος εξακολουθούσε να εξαρτάται κυρίως από την επεξεργασία παρτίδων, δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν. Έτσι αποφάσισαν να ξεκινήσουν το δικό τους έργο, το οποίο προσπάθησε να σώσει κάποια από τα καλύτερα χαρακτηριστικά του MULTICS.

"Αυτό που θέλαμε να διατηρήσουμε δεν ήταν μόνο ένα καλό περιβάλλον για προγραμματισμό, αλλά ένα σύστημα γύρω από το οποίο θα μπορούσε να σχηματιστεί μια υποτροφία", έγραψε ο Ritchie το 1979. "Γνωρίζαμε από την εμπειρία ότι η ουσία των κοινοτικών υπολογιστών, - πρόσβαση, μηχανές που μοιράζονται χρόνο, δεν είναι απλώς να πληκτρολογήσετε προγράμματα σε τερματικό, αντί για ένα keypunch, αλλά να ενθαρρύνετε τη στενή επικοινωνία. "

Εκτός από αυτούς τους μεγάλους στόχους, ο Thompson είχε επίσης ένα πιο προσωπικό κίνητρο: Ήθελε να παίξει ένα παιχνίδι που εφευρέθηκε με τίτλο "Space Travel".

Οι Thompson και Ritchie αποφάσισαν να εφαρμόσουν το σύστημά τους σε ένα Digital Equipment Corporation PDP-7. Σχεδίασαν ένα βασικό σύστημα και το έγραψαν στη γλώσσα συναρμολόγησης. Αποφάσισαν να το ονομάσουν "UNICS" ως ένα σπαθί στη MULTICS. Σύντομα άλλαξαν το όνομα σε "Unix".

Ήθελαν έναν πιο ισχυρό υπολογιστή, έτσι μίλησαν στη διοίκηση για την αγορά ενός PDP-11 για να αναπτύξει μια εφαρμογή επεξεργασίας για το τμήμα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας Bell Labs. Ως αποτέλεσμα, η πρώτη εφαρμογή τελικού χρήστη για το Unix ήταν ουσιαστικά επεξεργασία λέξεων.

Η επιτυχία οδήγησε στην ανάπτυξη των Unix εντός των Bell Labs. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό ήταν η δυνατότητα ανακατεύθυνσης εισροών από ένα πρόγραμμα σε άλλο, επιτρέποντας μια προσέγγιση "οικοδόμησης-μπλοκ" στην ανάπτυξη λογισμικού.

No Bugs, No Stress - Ο οδηγός σας βήμα προς βήμα για τη δημιουργία λογισμικού που αλλάζει τη ζωή χωρίς να καταστρέφει τη ζωή σας

Δεν μπορείτε να βελτιώσετε τις δεξιότητες προγραμματισμού σας όταν κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα του λογισμικού.

Το σημείο καμπής για το Unix ήταν όταν επανεκτελέστηκε στο C, μια γλώσσα που σχεδίασε ο Thompson και ο Ritchie. C ήταν μια γλώσσα υψηλού επιπέδου. Η σύνταξη ενός λειτουργικού συστήματος με αυτό τον τρόπο θα είχε βαθιές επιπτώσεις στην εξέλιξή του. έκανε το Unix φορητό, πράγμα που σήμαινε ότι θα μπορούσε να τρέξει σε διαφορετικούς υπολογιστές με σχετικά μικρή προσπάθεια. (Μάθετε για την ιστορία πίσω από τις γλώσσες προγραμματισμού στον προγραμματισμό υπολογιστών: Από τη γλώσσα μηχανής έως την τεχνητή νοημοσύνη.)

Το Unix παρήγαγε μεγάλη προσοχή όταν ο Thompson και ο Ritchie δημοσίευσαν ένα άρθρο σχετικά με το σύστημα στο αναγνωρισμένο επιστημονικό περιοδικό Communications of the ACM το 1974.

Η διανομή λογισμικού Berkeley

Το δημοφιλέστερο όσο το Unix έβγαινε μέσα και έξω από τα Bell Labs, η AT & T, της οποίας το Bell Labs ήταν ο ερευνητικός βραχίονας, δεν μπορούσε να επωφεληθεί από αυτό εξαιτίας ενός διατάγματος συγκατάθεσης. Σε αντάλλαγμα για τη διατήρηση ενός μονοπωλίου στην τηλεφωνική υπηρεσία στις Η.Π.Α., δεν θα μπορούσε να εισέλθει σε μη επιχειρησιακούς τομείς, συγκεκριμένα λογισμικό υπολογιστών, αλλά έπρεπε να δώσει άδεια σε όποιον το ρώτησε.

Τα Bell Labs έδωσαν πρακτικά αντίγραφα του Unix, πλήρους πηγαίου κώδικα, στα πανεπιστήμια. Ένας από αυτούς ήταν ο UC Berkeley. Η συμπερίληψη του πηγαίου κώδικα επέτρεψε στους σπουδαστές, κυρίως τον Bill Joy, να κάνουν αλλαγές και βελτιώσεις. Αυτές οι βελτιώσεις έγιναν γνωστές ως η διανομή λογισμικού Berkeley (BSD).

Από το έργο BSD προέκυψαν αρκετές καινοτομίες, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης έκδοσης του Unix για την αξιοποίηση της εικονικής μνήμης της γραμμής μικροϋπολογιστών DECs VAX και του συντάκτη vi.

Η σημαντικότερη προσθήκη ήταν η υλοποίηση του TCP / IP, το οποίο κατέστησε το Unix και το BSD Unix ειδικότερα το λειτουργικό σύστημα επιλογής στο ρεύμα Internet. (Μάθετε περισσότερα σχετικά με την ανάπτυξη του TCP / IP στην ιστορία του Internet.)

Οι εκδόσεις βασισμένες στο BSD έγιναν επίσης δημοφιλείς στην αναδυόμενη αγορά σταθμών εργασίας, ειδικά στους υπολογιστές της Sun Microsystems, τις οποίες ο Bill Joy έφυγε από το Berkeley.

GNU και Linux

Η Sun δεν ήταν η μόνη εταιρεία που εμπορευόταν το Linux. Μετά την κατάρρευση της AT & T στις αρχές της δεκαετίας του '80, ήταν τελικά σε θέση να μπει και στην επιχείρηση υπολογιστών. Η AT & T εισήγαγε το σύστημα V, το οποίο κατευθύνθηκε προς μεγαλύτερες εγκαταστάσεις πολλαπλών χρηστών.

Αλλά τουλάχιστον ένα άτομο δεν ήταν ευχαριστημένο με τον τρόπο που η βιομηχανία μετακόμισε από ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον, όπου όλοι μοιράζονταν τον πηγαίο κώδικα σε έναν εμπορικό κόσμο όπου οι άνθρωποι "συσσωρεύονταν" κώδικα.

Ο Richard Stallman, προγραμματιστής του Εργαστηρίου Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT, ανακοίνωσε το έργο GNU (GNUs Not Unix) το 1983.

"Θεωρώ ότι το Χρυσό Κανόνα απαιτεί ότι αν μου αρέσει ένα πρόγραμμα, πρέπει να το μοιραστώ με άλλους ανθρώπους που του αρέσει", έγραψε ο Stallman στο Manifesto του GNU. "Οι πωλητές του λογισμικού θέλουν να χωρίσουν τους χρήστες και να τους κατακτήσει, κάνοντας κάθε χρήστη να συμφωνεί να μην μοιράζεται με άλλους, αρνούμαι να παραβιάσω την αλληλεγγύη με άλλους χρήστες με αυτό τον τρόπο.

Το έργο του GNU αποσκοπούσε στην αντικατάσταση του ιδιόκτητου λογισμικού Unix με το ελεύθερο λογισμικό, "ελεύθερο όπως στην ομιλία, όχι όπως στην μπύρα", όπως το έθεσε ο Stallman. Με άλλα λόγια, με τον πηγαίο κώδικα και την αδειοδότηση που πραγματικά ενθάρρυνε τους ανθρώπους να το παραδώσουν μακριά.

Ο Stallman κατάφερε να προσελκύσει μια ομάδα προγραμματιστών για να εργαστούν στο έργο, αναπτύσσοντας λογισμικό υψηλής ποιότητας, όπως συντάκτες, μεταγλωττιστές και άλλα εργαλεία, τα οποία κυκλοφόρησαν υπό άδειες (ιδιαίτερα η άδεια γενικής χρήσης (GPL) ) που εγγυώνται την πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα. Η επιρροή του GNU έπεισε ακόμη και τους προγραμματιστές BSD να καθαρίσουν τον κώδικα AT & T από το σύστημα, καθιστώντας τον πλήρως αναδιανεμητέο επίσης.

Το τελευταίο κομμάτι που λείπει ήταν ο πυρήνας ή ο πυρήνας του συστήματος. Ο πυρήνας του GNU, HURD, αποδείχθηκε πιο δύσκολος από την προβλεπόμενη. Ευτυχώς, ένα φινλανδικό σχέδιο χόμπι μεταπτυχιακών φοιτητών αποδείχθηκε ότι είναι το GNU που εξοικονομεί χάρη. Ο Linus Torvald κυκλοφόρησε τον πυρήνα του Linux το 1991 και παρόλο που δεν το σκόπευε να συμβεί, ξεκίνησε μια επανάσταση στα λειτουργικά συστήματα. Σύντομα, άρχισαν να εμφανίζονται οι "διανομές" των εργαλείων Linux και GNU, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε με την απαιτούμενη ικανότητα να έχει ένα λειτουργικό σύστημα παρόμοιο με το Unix παρόμοιο με εκείνο που κοστίζει χιλιάδες δολάρια που χρησιμοποιούνται σε πανεπιστήμια και ερευνητικά εργαστήρια. Το καλύτερο από όλα, θα μπορούσαν να το κάνουν σε ένα συνηθισμένο υπολογιστή, δωρεάν. (Διαβάστε περισσότερα για τις δημοφιλείς δημοφιλείς διανομές στο Linux Distros: Which Ones Best;)

Αυτό ήταν αδιαμφισβήτητο από τον αυξανόμενο αριθμό επιχειρήσεων εκκίνησης στο Web και ISPs στη δεκαετία του '90. Θα μπορούσαν να αποκτήσουν λογισμικό διακομιστή για δωρεάν και να προσλάβουν φωτεινούς νέους αποφοίτους επιστήμης υπολογιστών που ήξεραν πώς να τους τρέχουν για όχι πολύ χρήματα. Η στοίβα διακομιστών Linux / Apache / MySQL / PHP εξακολουθεί να είναι μία από τις πλατφόρμες επιλογής για παρόχους υπηρεσιών Ιστού σήμερα.

Πηγαίνοντας στο κινητό

Παρόλο που το Unix είναι ηλικίας άνω των 40 ετών, η ευελιξία του επιτρέπει τις χρήσεις που ξεπερνούν τα αρχικά μίνι υπολογιστές που έτρεξε για πρώτη φορά. Ένα από τα πιο ορατά είναι το Apples iOS, το οποίο βασίζεται εν μέρει στο FreeBSD, το οποίο βασίζεται στον αρχικό κώδικα BSD. Το άλλο σημαντικό κινητό λειτουργικό σύστημα, το Android, βασίζεται σε έναν τροποποιημένο πυρήνα Linux. Παρόλο που κανένα από αυτά δεν περιέχει αρχικό κώδικα Unix, διατηρούν πολλές από τις υποκείμενες ιδέες, ακόμη και κάτω από κηλίδες οπτικές διεπαφές που είναι μακριά από τη γραμμή εντολών που οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν με το Unix.

Το γεγονός ότι οι σημερινές μεγάλες κινητές πλατφόρμες βασίζονται στο Unix δείχνει την ευελιξία του. Το παλιό του, αλλά δεν φαίνεται να επιβραδύνεται, παρόλο που ένας από τους αρχικούς δημιουργούς του, ο Dennis Ritchie, πέθανε το 2011. Έτσι, την επόμενη φορά που θα θέλατε να σκεφτείτε το smartphone ή το tablet σας ως καινούργιο, τεχνολογία που υποστηρίζει ότι έχει έρθει πολύ μακριά.